Iran

Ik zit momenteel in Esfahan, Iran.

Even een kleine uitleg van hoe ik hier terechtgekomen ben:
Zondag 30 mei ben ik met het vliegtuig naar Istanbul gevlogen alwaar ik een paar dagen te gast ben geweest bij Dieter en waar ik zowat de belangrijkste toeristische plekjes heb bezocht.
Woensdagnacht ben ik dan om 23:55u vertrokken met de trein richting Teheran, Iran.
Onderweg veel mensen leren kennen en fantastische uitzichten gehad enzo.
Zaterdagnacht ben ik dan in Teheran aangekomen, de trein had zo een 6u vertraging en het was dus midden in de nacht: nogal moeilijk om dan nog een hotel te gaan zoeken.
Maar gelukkig werd ik uitgenodigd om bij een Iraanse familie te logeren in het Noorden van Teheran.
De volgende morgen heb ik dan een racetaxi genomen naar het centrum en daar heb ik ingeboekt in een hotel waar 2 andere backpackers zaten die ik op de trein leerde kennen.
we hebben dan eerst wat geld ingewisseld en plotsklaps was ik een millionair!
voor de rest van de dag wat rondgelopen, auto`s ontweken (teheran verkeer is geschift!), naar de bazaar geweest en `s avonds met de locals waterpijp gerookt en thee gedronken.
De volgende dag hebben we de bus genomen naar de bergen tot aan de voet van de hoogste berg van het midden oosten(met sneeuw en al) schoon ze.
Dinsdagmorgen hebben we dan afscheid genomen en ben ik met de bus naar Kashan gereden.
Kashan is een mooi stadje met enkele traditionele perzische huizen (zeg maar paleizen).
Jammer genoeg ben ik daar in de taxi mijn gsm verloren(uit mijn broekzak gevallen): mjah niks aan te doen dacht ik zo.
Maar De volgende dag vroeg ik de weg naar het busstation aan een oude winkelhouder en de man laat spontaan zijn winkel over aan iemand anders om met mij mee te gaan naar de ticketoffice ( een 4km lange wandeling!).
Onderweg vertelde ik de man over mijn telefoon en hij leek er wat met in te zitten.
Toen we aan de ticketoffice waren regelde de man alles zodat ik gewoon moest wachten op een bus die mij naar het busstation zou brengen.
Aangekomen in het busstation zie ik daar toch wel ineens die man uit een taxi springen zeker!
Hij was naar een bureau van de taxis geweest en daar hadden ze mijn telefoon liggen.
Ikke dus met die kerel naar het bureau om af te tekenen. dan vlug met de taxi terug naar het busstation in vliegende vaart in de hoop dat mijn bus nog niet weg zou zijn, helaas pindakaas: de bus was weg.
Maar ook dat was geen probleem : de taxichauffeur sleept mij terug in de taxi en hij zet in vliegende vaart de achtervolging in op de bus en na zo een 10 minuten zit ik goed en wel op de bus met mijn telefoon...
Dit is dus maar 1 van de vele voorbeelden waaruit blijkt hoe vriendelijk en behulpzaam de mensen hier zijn.
enja, ondertussen zit ik dus in Esfahan aka de parel van het midden oosten: wat een prachtige stad!!!


Het was eigenlijk niet echt mijn bedoeling om op deze blog te schrijven, maar aangezien facebook en youtube hier geblokkeerd zijn is dit zowat de enige manier om een beetje een teken van leven te geven aan de mensen thuis.

video

Van Broome naar Darwin

uit de titel kan je dus al opmaken dat ik niet in Broome ben gebleven.
Mijn 2 duitserkes hadden besloten om verder te rijden naar Darwin, en ikke dus mee !
De eerste 3 dagen hebben we eigenlijk vooral gereden: zo een 6 uur per dag door de woeste natuur die The Kimberley is.
Dan in Katherine hebben we een paar wandelingen gemaakt In Katherine gorge en Edith Falls, beiden waren prachtig trouwens, en toen zijn we doorgereden naar Kakadu National Park.
Nu ondertussen waren we wel al even in de tropen aangekomen en dat konden we maar al te goed voelen. Het werd echt gigantisch heet en vochtig zelfs het koudste moment in de nacht gaat niet onder de 25 graden.
Het is hier dan ook constant zweten geblazen, zowel overdag als `s nachts.
Kakadu is het grootste natuurreservaat van Australie en is ongeveer de grootte van Duitsland en Oostenrijk tesamen: da`s al es de moeite he.
We waren van plan om daar minstens 2 nachten te overnachten maar de muggen en de hitte beslisten daar anders over.
Onze eerste nacht in kakadu was een nachtmerrie: het was snikheet , het zweet stromde van ons af en er waren dan nog eens honderden muggen zonder te overdrijven.
Zelfs antimug producten hielpen niet.
Het enige wat we konden doen was ons opsluiten in onze tent waar het nog warmer was.
Die nacht hebben we niet al te veel geslapen: we hoorden konstant het gezoem van de honderden muggen die rond onze tent vlogen en als er een lichaamsdeel de tentdoek raakte werd de huid direct herschapen in een maanlandschap en dat alles bovenop een hele nacht gigantisch zweten!
De volgende morgen hebben we samen besloten dat we nog zo een nacht niet meer zagen zitten.
We snakten naar een hostelkamer met airconditioning zonder muggen en dus reden we in de namiddag na de belangrijkste plakken van het park te bezoeken naar Darwin toe.
Hier in Darwin heb ik eigenlijk niet al te veel meer uitgestoken.
Het is te warm en vochtig om veel te doen en eerlijk gezegd ben ik het reizen een beetje moe.
Ik spendeer mijn dagen hier dus vooral met lezen aan het zwembad.
Dinsdagnacht om 1 uur vertrek ik terug naar Sydney waar ik nog 8 dagen zal zitten.
en dan vlieg ik terug naar Europa toe!
Eerst nog 4 daagjes Londen doen en dan maandag de 4de zal ik mijn eerste bickyburger van het jaar verorberen.
Het gaat smaken...

van Perth tot Broome

Het is nog maar 2 weken geleden dat ik hier iets heb geschreven maar man, heb ik veel gezien en beleefd in deze 2 weken!
Dezelfde dag dat ik de vorige update heb geschreven heb ik nog een duitser gevonden op het internet die met een andere duitser naar Broome zou rijden, Er was nog plaats voor een derde persoon en voila de woensdag was ik al op weg naar het warme noorden.
Ik zou hier chronologisch van dag tot dag kunnen schrijven wat ik allemaal heb gedaan maar daar heb ik nu eigenlijk niet echt veel zin in.
Daarom zal ik hier de hoogtpunten van de voorbije 2 weken neertypen.
1) snorkelen met walvishaaien.
Dit zijn de grootste vissen ter wereld en Ningaloo reef in Western Australia is een van de enige plaatsen waar je met die lieftallige beestjes kan zwemmen.
Ik heb hier met in totaal 4 walvishaaien gezwommen waarvan de grootste zo een 7 meter lang was.
Dit was ronduit fenomenaal .... zwemmen met zo een gigantisch en sierlijk dier is echt onbeschrijfelijk, ik krijg nog steeds kippevel als ik er aan denk!
Voor diegenen die twijfelen: deze foto heb ik wel degelijk zelf genomen met mijn fantastisch fototoestelletje.
2) snorkelen met zeeschildpadden en 20 rifhaaien.
In coral bay zagen we een hutje waar ze een kajak/snorkel tocht aanboden voor 40 dollar voor 2 uur.
Voor zo een spotprijs wouden we dat wel proberen en de volgende dag vaarden we uit met de kajak naar het koraalrif.
Daar bonden we de kajaks vast aan een boei en zwommen we naar een kuisstation.
Voor diegenen die Shark tale nooit hebben gezien, een kuisstation is een vaste plaats waar Grote vissen naartoe gaan om zich te laten wassen door kleine kuisvisjes, een soort carwash als het ware.
Daar toegkomen zagen we al snel dat we geluk hadden
Zo een 20 rifhaaien waren er aan het aanschuiven om er gewassen te worden.
De grootste waren zo een 3 meter lang.
Wel gek hoor om zo een hoop haaien onder jou te zien zwemmen maar toch was ik niet bang.
3) Karijini National park
Dit reservaat staat bekend om zijn rode kloven en zijn watervallen: prachtig!
4) De enorme leegte
Als je weet dat Western Australie de grootste staat is in Australie en dat er van de 2 miljoen inwoners 1,5 miljoen in Perth wonen dan kan je wel raden dat je in Western Australia niet zo veel mensen tegen komt.
Gisteren hebben we zo nog 600 km gereden en het enige dat we zijn tegengekomen waren 2 roadhouses (tankstations met winkeltje) verder niks dan bushland eindeloze natuur, dat is hoe je de West Coast het beste kan omschrijven, wat een verschil met de oostkust!

Nu zit ik dus in Broome en ik verblijf hier voorlopig nog met mijn 2 duitsers op de camping.
Wat ik hierna ga doen is nog onzeker:
Mischien vind ik nog een lift naar Darwin en vlieg ik vandaar naar Sydney ofwel blijf ik hier 2 weken en vlieg ik van hier naar Sydney, we zien wel

De eierfarm en grote veranderingen in de plannen.

Hier ben ik dan nog maar eens na jullie meer dan een maand verwaarloosd te hebben.
Momenteel ben ik terug in Perth alwaar het serieus bewolkt is.
Nu wat heb ik de laatste maand zoal uitgevreten?
Wel euh... vooral eiers geraapt, tv gekeken en naar het strand geweest.
Ik heb daar in Margaret River de gehele tijd samengewoond met 2 meisjes van Het verenigd koninkrijk(een koppel) en een van Ierland (Niet mijn ding: kon ze niet echt af en was niet de enige).
Ik werkte er zo een 25 uur per week en in onze vrije tijd hadden we de bedrijfscammionette ter beschikking waar we dan meestel mee naar het strand reden in de namidagen en in de weekends.
De stranden In Margaret River zijn trouwens enorm de moeite, prachtig mooi een supergolven!
Maar goed ik heb dus ook die hele maand geprobeerd om een job te vinden zonder resultaat.
De economische recessie laat zich hier nu ook voelen: De mijnen sluiten de deuren door een verminderde vraag in het buitenland, De werkloosheid is hier sterk aan het stijgen wat maakt dat het voor een backpacker bijna onmogelijk is om een deftige job te vinden.
Om die reden heb ik er nu dus voor gekozen om mijn plannen helemaal om te gooien en begin Mei terug naar huis te komen.
Ik heb nu wat geld van mijn oudertjes geleend zodanig dat ik toch nog de Westkust kan afreizen voor ik terug naar huis moet.
Het plan is nu dus om ergens volgende week aan te zetten en naar het noorden te trekken tot in Darwin waar ik een vliegtuig neem naar Sydney en dan terug naar huis.
Eigenlijk vind ik die verandering van de plannen ook niet zo erg.
Hoe meer ik over terugkomen dacht, hoe meer zin ik erin begon te krijgen.
De lijst met dingen die ik mis van thuis is ondertussen enorm lang geworden en ik weet niet hoe lang ik het nog kan uithouden zonder kleintje met stoverijsaus en nen bickyburger...
Ik kijk er ook enorm naar uit om iedereen terug te zien en het gedacht van een zomer in Belgie schrikt mij ineens ook niet meer af maar lijkt mij zelf super.
Wat ik nooit dacht wat zou gebeuren is dus gebeurd: Ik mis Belgie.
dus jullie kunnen me terug verwachten de 3de Mei (ik ga eerst nog een paar dagen in Londen Jen bezoeken), tenzij ik hier deze week alsnog een job als opvoeder aangeboden krijg....