vrijdag 26 december 2008

zalig kerstmis...

Nog eens even een kort berichtje om iedereen een zalig kerstmis te wensen.
Mijn kerstmis was alvast dik in orde.
Na eindelijk gedaan te hebben met werken en wat te kunnen ontspannen loop ik op een gegeven moment door Hyde park de dag voor kerstmis.
Ineens hoor ik iemand mijn naam roepen, ik kijk op en zie daar 2 kerels staan.
Mijn eerste gedacht was dat het 2 mannen van de hostel waren, maar toen ik wat beter keek herkende ik ze ineens: het waren Lander Waelput en Thomas Verlaet !
Naar het schijn was de uitdrukking op mijn gezicht de moeite, zo verward dat ik was.
Even ter verduidelijking voor diegenen die hen niet kennen: Lander en Thomas zijn 2 kerels uit Oostakker die ik al vele jaren ken van het jeugdhuis en andere contacten.
Blijkbaar waren zij net toegekomen in Sydney om voor 5 weken rond te trekken in Australie.
Ik heb hen dan direct uitgenodigd op een kerstdiner in mijn hostel dat ik ging doen met 3 nederlanders.
`s avonds dus met ons zessen hebben we dan uitgebreid gegeten (ovenhapjes gevolgd door belgische frietjes en stoverij) en nog wat gedronken met uitzicht op de opera house en harbour bridge.
Op Kerstdag was er dan een soort festivalletje met electronische muziek op Bondi Beach: Lekkere muziek, mooi weer en mooi volk, wat moet een mens nog meer hebben op kertsdag?
Ik heb daar dan ook zwaar mijn beentjes uitgeslaan en ben nu zo stijf als een plank.


Het is toch wel raar hoor om kerstmis te vieren in de zon, maar smaken kan ik het wel.

maandag 8 december 2008

werk enzo.

Jah Filip, ge hebt gelijk: het is alweer veel te lang geleden dat ik hier nog iets neergeschreven heb.
Allereerst aan iedereen een hele dikke merci voor al de berichtjes die ik voor mijn verjaardag heb gekregen en ook aan meme om mij een kaartje op te sturen naar het verre Australie: het deed allemaal erg deugd.
Uiteraard ook bedankt aan ons moedereuh en zustreuh die iedereen daartoe hebben opgeroepen. (jah als je die E-mail ook naar mij stuurt dan is het wel gemakkelijk om dit te weten te komen: mercikes eh mammie en zussie)
Ik ben hier ondertussen nog steeds voor Greenpeace aan het werken in shoppingcentra in en om Sydney.
Ik heb wel al enkele keren op punt gestaan om het op te geven, want echt gemakkelijk is het toch niet.
Maar bon, aangezien ik niet echt een opgever ben, ben ik dus door die zure appel aan het bijten en tel ik de dagen tot 19 December: de laatste werkdag van het jaar.
Verder is mijn leven eigenlijk niet zo super interessant voor de moment: 5 dagen in de week gaan werken, in het weekend af en toe naar het strand gaan of een feestje bouwen in de hostel.
Ik ben hier trouwens op halloween verkozen tot 2de best verklede persoon op het hostelfeestje.
Ik heb hier wel al af en toe frietjes met stoverij gemaakt met mijn friteuse elke keer er andere vlamingen in de buurt waren.
En jah zoals gezegd, nu is het wachten op de feestdagen en vooral op mr. Meyer die mij hier in Januari gaat vervoegen.
Dus vanaf Januari zal ik jullie waarschijnlijk wel iets interessantere dingen kunnen vertellen dan in deze bijdrage